O mundo rómpese en pedazos,
e preferimos apagar a televisión,
somos culpables, borramos trazos,
dalguén que quixo algo mellor.
Non podemos ser perfectos,
¿nin tan se quera un pouco humanos?
Olvidamos os defectos,
mentres seguen pasando os anos.
Mover a Terra está nas nosas mans,
nosa alma, sentimentos temorosos,
disfrutemos con afán,
do que de verdade é noso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario